Pomiary hydrantów
Hydrant - przegląd, serwis, doradztwo, dystrybucja.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spaw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku, w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów hydranty powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z właściwymi Polskimi Normami, z odnośną dokumentacją techniczną oraz instrukcjami obsługi. Grupa FIRE SAVE zapewnia pełną obsługę przy projektowaniu, doborze, montażu, zakupie oraz późniejszych obowiązkowych przeglądach zarówno hydrantów zewnętrznych jak i wewnętrznych.
Przeglądy okresowe hydrantów - jak często i na czym polegają?
Przeglądy te powinny być przeprowadzane w okresach i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz na rok. Zgodnie z normą PN–EN 671-3 co 5 lat węże powinny być poddane próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze instalacji (1,2 MPa).
Według zaleceń przegląd hydrantu powinien polegać na oględzinach:
- wzrokowej kontroli zewnętrznej hydrantu podziemnego i nadziemnego
- uruchomieniu hydrantu, a następnie przepłukaniu komory i stojaka hydrantowego
- wykonaniu pomiarów ciśnień statycznych i dynamicznych
- sprawdzeniu prawidłowości działania odwodnienia
- kontrola zasuwy
- stan techniczny szafki hydrantowej
Zasady wyposażenia budynków w hydranty
Wyposażenie obiektów w hydranty i zawory hydrantowe opisane zostało w rozporządzeniu w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. Do poboru wody w budynkach mogą być używane hydranty z wężem półsztywnym o średnicy węża 25 mm i 33 mm, hydranty z tzw. wężem płasko składanym o średnicy 52 mm lub zawór hydrantowy o średnicy 52 mm bez węża.
W §19 rozporządzenia zostały wymienione budynki, które należy wyposażyć w określone źródła wody do celów przeciwpożarowych. Hydranty o średnicy 25 mm muszą być instalowane w strefach zagrożenia ludzi ZL w budynkach wysokich i wysokościowych na każdej kondygnacji. Nie ma obowiązku stosowania hydrantów w budynkach mieszkalnych, czyli zakwalifikowanych do kategorii ZL IV. W budynkach niskich i średniowysokich stosowanie hydrantów 25 dotyczy kategorii ZL I, ZL II i ZL V, jeśli strefa pożarowa ma powierzchnię większą niż 200 m². W strefach pożarowych zakwalifikowanych do kategorii ZL III stosowanie hydrantów uzależnione jest od powierzchni stref pożarowych. W budynkach średniowysokich hydranty 25 są konieczne jeśli strefa przekracza 200 m² i jest pierwszą kondygnacją nadziemną, a nad nią są tylko strefy zaliczane do kategorii mieszkalnych. W strefach ZL III budynków niskich hydranty 25 muszą być instalowane kiedy powierzchnia strefy pożarowej przekracza 1000 m².
Obowiązek stosowania hydrantów 32 mm dotyczy garaży wielokondygnacyjnych oraz jednokondygnacyjnych zamkniętych, gdzie wyznaczonych jest więcej niż 10 miejsc postojowych.
Hydranty 52 muszą być zapewnione w tych strefach produkcyjnych i magazynowych, gdzie gęstość obciążenia ogniowego przekracza 500 MJ/m² i jednocześnie powierzchnia jest większa niż 200 m². Jeśli obciążenie ogniowe w tych strefach nie przekracza 1000 MJ/m² dopuszczalne jest zastosowanie hydrantu 33. W przypadku stref pożarowych produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym mniejszym niż 500 MJ/m² stosowanie hydrantów jest wymagane jeśli znajdzie się tam pomieszczenie o powierzchni co najmniej 100 m² i gęstości obciążenia ogniowego większej niż 1000 MJ/m². Hydranty 52 są także wymagane w strefach pożarowych zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi I, II, III, V. Dotyczy to sytuacji gdzie w tych strefach znajdują się pomieszczenia techniczne lub magazynowe o powierzchni co najmniej 200 m2 i obciążeniu ogniowym ponad 500 MJ/m². W takim przypadku hydranty muszą być zainstalowane przy wyjściach z tych pomieszczeń. Jeśli pomieszczenia te posiadają obciążenie ogniowe nie przekraczające 1000 MJ/m² przepisy dopuszczają montaż hydrantu 33 mm.
§ 20 opisuje miejsca instalowania hydrantów i zaworów hydrantowych. Opisywane urządzenia przeciwpożarowe muszą być instalowane na drogach służących komunikacji w budynku, a przede wszystkich przy wejściach do budynku i na każdej jego kondygnacji, obok wejść na poddasza. W przypadku budynków wysokich i wysokościowych zawory hydrantowe powinny być umieszczane w przedsionkach przeciwpożarowych. W przypadku budynków wysokich i wysokościowych należy zastosować po dwa zawory 52 na każdym pionie w kondygnacji podziemnej i na tych kondygnacjach, które położone są na wysokości większej niż 25 m.
Hydranty swoim zasięgiem muszą obejmować całą powierzchnię budynku. Zasięg musi być zapewniony przez zastosowanie określonej długości węża zapisanej w normach oraz wynika z zasięgu rzutu. Przyjęty zasięg rzutu uzależniony jest od rodzaju budynku. Dla stref ZL, gdzie występuje więcej niż jedna kondygnacja wynosi 3 m prądu rozproszonego. W pozostałych budynkach należy przyjmować zasięg rzutu wynoszący 10 m.
mieszczenie dodatkowego węża w hydrancie możliwe jest w obszarach magazynowych i produkcyjnych w sytuacjach kiedy odległość do najbliższego wyjścia ewakuacyjnego jest większa niż 30 m.
Sposób montażu zaworów hydrantowych został natomiast ujęty w paragrafie 21 rozporządzenia. Wysokość na której umieszczane są zawory 52 oraz zawory odcinające hydrantów wewnętrznych musi zawierać się w przedziale 1,35 z tolerancją 0,1 m mierzoną od poziomu podłogi. Nasady tłoczne tych zaworów muszą być skierowane do dołu, a ich umiejscowienie nie może utrudniać podłączenia węża. Ze względu na ryzyko dewastacji dopuszczalne jest umieszczanie zaworów hydrantowych w metalowych szafkach, których otwarcie powinno być możliwe z wykorzystaniem toporka strażackiego. Przestrzeń wokół hydrantu wewnętrznego powinna umożliwiać łatwe rozwinięcie linii gaśniczej.
Każdy z hydrantów wewnętrznych lub zaworów hydrantowych musi zapewniać odpowiednią ilość wody. Wymagana wydajność wodna mierzona na wylocie prądownicy uzależniona jest średnicy hydrantu lub zaworu hydrantowego i wynosi:
- hydrant 25: 1 dm3/s
- hydrant 33: 1,5 dm3/s
- hydrant 52: 2,5 dm3/s
- zawór 52: 2,5 dm3/s
Ciśnienie mierzone na zaworze hydrantu wewnętrznego powinno zapewniać wymaganą wydajność, ale powinno być nie mniejsze niż 2 bary. Maksymalne ciśnienia dla zaworu 52 i hydrantów 33 oraz 52 nie mogą przekraczać 7 bar.
Przepisy wymagają odpowiedniego dostosowania instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, która w określonych przypadkach musi zapewniać możliwość poboru wody z kilku hydrantów wewnętrznych lub zaworów hydrantowych jednocześnie. Pobór wody dla jednego hydrantu jednocześnie wymagany jest w budynkach niskich i średniowysokich o powierzchni strefy pożarowej nie większej niż 500 m2. Sieć powinna umożliwiać pobór z czterech hydrantów lub zaworów hydrantowych jednocześnie w budynkach wysokich i wysokościowych dla ich kondygnacji podziemnych i kondygnacji położonych na wysokości większej niż 25 m. To samo dotyczy części produkcyjnych i magazynowych, gdzie gęstość obciążenia ogniowego przekracza 500 MJ/m2, a powierzchnia jest większa niż 3000 m2. Pobranie wody z dwóch hydrantów lub zaworów hydrantowych jednocześnie powinno być możliwe w budynkach wysokich z jedną klatką schodową oraz pozostałych budynkach, które nie zostały wymienione powyżej.