Oświetlenie awaryjne i ewakuacyjne

Gdzie wymagane jest oświetlenie awaryjne ?

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych określa, jakie wymagania powinny spełniać budynki i jakie winno być ich usytuowanie. Oświetlenie awaryjne powinno być koniecznie montowane w obiektach, w których może wystąpić chwilowa utrata zasilania, wskutek której istnieje ryzyko zagrożenia zdrowia lub życia ludzi, powstania znacznych strat materialnych lub poważnego zagrożenia dla środowiska naturalnego.

Powyższe kwestie wymagają zaprojektowania co najmniej dwóch niezależnych źródeł energii elektrycznej oraz zainstalowania w budynku zapasowego lub ewakuacyjnego oświetlenia.

Oświetlenie awaryjne musi spełniać wymagania i parametry opisane w normach PN-EN 1838 i PN-EN 50 172.
Głównym celem awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego jest zapewnienie bezpiecznego wyjścia z miejsca pobytu podczas zaniku normalnego zasilania.
Z powodu obniżenia sprawności źródeł światła w okresie eksploatacji, zabrudzenia opraw i innych czynników zewnętrznych zaleca się, aby natężenie oświetlenia awaryjnego projektować na poziomie nie mniejszym niż 1,25 natężenia oświetlenia zalecanego w normach. Do obliczeń natężenia oświetlenia ewakuacyjnego należy przyjmować jedynie bezpośrednie oświetlenie powierzchni bez światła odbitego od podłóg, ścian i sufitów.


Aby umożliwić kontynuację normalnych czynności w sposób podstawowy, niezmieniony, projektuje się oświetlenie zapasowe.
Jeżeli oświetlenie zapasowe jest stosowane jako awaryjne oświetlenie ewakuacyjne, to instalacja powinna spełniać wymagania według niniejszej normy i odpowiednich norm dotyczących wyrobów i przewodów. Jeżeli przy oświetleniu zapasowym natężenie oświetlenia jest niższe niż minimalny poziom natężenia przy oświetleniu podstawowym, oświetlenie to należy wykorzystać tylko do przerwania czynności lub ich zakończenia.

Z mocy prawa oświetlenie ewakuacyjne należy stosować:

  1. W pomieszczeniach:
    • widowni kin, teatrów i filharmonii oraz innych sal widowiskowych,
    • audytoriów, sal konferencyjnych, lokali rozrywkowych oraz sal sportowych przeznaczonych dla ponad 200 osób,
    • wystawowych w muzeach,
    • powierzchni ponad 1 000 m2 w garażach oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym.
  2. Na drogach ewakuacyjnych:
    • z pomieszczeń wymienionych w pkt 1,
    • oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
    • w szpitalach i innych budynkach przeznaczonych przede wszystkim do pobytu ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się,
    • w wysokich i wysokościowych budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego.
  3. W budynkach tymczasowych, jeżeli są przeznaczone na cele widowiskowe lub inne z gromadzenia ludzi.
  4. W pomieszczeniach z obudową pneumatyczną, jeżeli mają być wykorzystywane jako tymczasowe budynki PM o gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 1000 MJ/m².
  5. W tymczasowych budynkach typu namiotowego przeznaczonych do celów widowiskowych.
  6. W pomieszczeniach dyspozytorni, technicznych pomieszczeniach tłoczni gazu (oraz na terenie tłoczni).